Pakketjes aannemen, sleutels beheren en storingen oplossen. Ab van der Jagt, al zestien jaar bewoner van Grote Beer in Rotterdam, staat als een onofficieel soort huismeester altijd klaar om te helpen. Ze zeggen weleens dat een goede buur beter is dan een verre vriend. Als het gaat om een goede buur die zich ook nog eens zo enorm inzet voor de buurt, kunnen we dat alleen maar bevestigen.

Probleemoplossend

Inmiddels is Ab Van der Jagt gepensioneerd, maar toen hij nog aan het werk was, deed hij heel ander soort werk dan de klussen waar hij in en rondom het complex mee bezig is. Hij was controleleider van de interne accountantsdienst van het Ministerie van Financiën en docent en examinator in opleidingen binnen de Belastingdienst.

Vroeger had Van der Jagt een eigen huis, maar hij besloot zijn koopwoning in te ruilen voor een gelijkvloers appartement nog voordat zijn vrouw hulpbehoevend werd. Centraal gelegen in Rotterdam, dicht bij de winkels, mét parkeerplaats en ook nog eens goed bereikbaar met het ov. In de afgelopen zestien jaar heeft hij niet alleen ontzettend veel buren geholpen, ook helpt hij daardoor ook Heimstaden en verschillende leveranciers.

Op de vraag waarom hij zich zo inzet voor de buurt, zegt Van der Jagt: “Ik vind het ontzettend leuk om probleemoplossend bezig te zijn. Je loopt in eerste instantie vaak tegen een probleem aan waar je niet zo een-twee-drie het antwoord op hebt. Het gaat dan vooral om technische dingen. Maar juist door verder te onderzoeken, leer je een hoop nieuwe dingen.”

Gezond verstand

Zo ging een aantal weken geleden het hek van de garage niet meer open en dicht. Een groot probleem, omdat de parkeergarage op een drukke locatie ligt bij een aantal winkels en supermarkten en er al snel een file ontstond. “Auto’s konden er niet meer uit en ook niet meer in. Dat zorgde niet alleen voor oponthoud, maar ook voor flink wat frustratie bij bewoners.”

Van der Jagt werd erbij gehaald door een buur en ging direct aan de slag. “Met gezond verstand, heb ik gemerkt, kom je een heel eind.” Dus maakte Van der Jagt het kastje open met de sleutel die hij eerder van het onderhoudsbedrijf had ontvangen en lukte het hem op basis van een eerdere korte instructie van het bedrijf om het systeem te resetten, waardoor de speedgate weer open ging. Als hij er niet was geweest, moest het onderhoudsbedrijf vanuit Lelystad overkomen, had het veel langer geduurd en waren er kosten aan verbonden geweest.

Van de partij

Naast het oplossen van storingen, doet Van der Jagt veel andere dingen. Zo onderzocht hij samen met een aantal andere huurders het parkeerprobleem in de buurt en loste dat met de gemeente op. Ook adviseert en regelt hij spullen voor gemeenschappelijke ruimtes, zoals een zitbankje in de hal, planten en – in samenwerking met buren – kerstversiering. Daarnaast helpt hij Heimstaden in contact te komen met bewoners en beheert en registreert hij sleutels en parkeerzenders. Maar ook als er iets moet worden gerepareerd of een servicemonteur moet worden ontvangen, is Van der Jagt altijd van de partij.

“Door deze hulp te bieden, maak ik veel mee. Zo stond er op een gegeven moment een mevrouw met een baby’tje op haar arm voor de deur. Ze vertelde dat ze haar sleutel kwijt was, dat de deur op slot zat en dat ze niet naar binnen kon. Haar man werkte in de haven van Rotterdam en was niet in de buurt. Verder had niemand in de buurt de sleutel. Ik kon haar niet helpen, maar wilde haar ook niet laten staan. Dus zijn we samen in de auto gestapt en naar de haven gereden. De heenreis alleen al duurde 45 minuten.”

Maar er gebeuren ook minder leuke dingen. “Mijn directe buurman was een mindervalide man en kwam nauwelijks buiten. Ik haalde elke dag zijn post en belde aan om het te brengen. Op een dag deed hij niet open en ik belde zijn ex-vrouw, die ik mocht bellen voor noodsituaties. Zij kwam een paar uur later en samen zijn we naar binnen gegaan. Hij is in zijn stoel tijdens het tv-kijken overleden.”

Iets betekenen

Naast dat Van der Jagt het leuk vindt om nieuwe dingen te leren, vindt hij het ook fijn om zijn buren te kunnen helpen. “Soms zegt iemand me gedag op straat of krijg ik een compliment of bedankje in de gang en denk ik ‘wie bent u dan en waar woont u dan?’ Doordat bepaalde contacten ontstaan, komen mensen ook gauw met kleine problemen naar je toe. Soms dus ook via-via en zonder dat ik weet wie het is. Blijkbaar weten ze me te vinden. En dat vind ik leuk. Om hen te helpen en iets te kunnen betekenen. Bewoners zijn me hartstikke dankbaar en ik leer een hoop.”

Oproep

Ben of ken jij iemand die ook in de spotlight mag staan met een interessant verhaal? Laat het ons weten via een e-mail aan magazine@heimstaden.nl.